Toen we aan dit klusavontuur begonnen waren we de beschaamde eigenaar van een slechte kwaliteit plastic gereedschapskoffer vol roestig gereedschap van de action. Veel meer hadden we ons schip voor het onderhoud niet te bieden. Maar als je schroevendraaier afbreekt zodra je er kracht op zet, al je tangetjes zijn vastgeroest en de sleutel die je nodig hebt steevast in je set ontbreekt, merk je al snel dat goed gereedschap het klussen stukken leuker maakt. Inmiddels hebben we dan ook flink wat koffers met (elektrisch en handmatig) gereedschap aangeschaft. Een greep uit onze kistjes:
Dremel
We kochten een dremel omdat we met onze dikke vingers niet in kleine hoekjes konden schuren. We zagen roest in de hoekjes van de vaste buiskap, op de motorsteunen en onder de houten vloer. Echt overtuigd waren we niet, maar je moet wat, en zo’n klein apparaatje past er altijd nog wel bij in je bakskist.
Twee jaar verder is de dremel zo’n beetje het meest
gebruikte stuk gereedschap op de boot. Niet alleen omdat ons hele schip bij
nader inzien vól zit met moeilijk bereikbare plekjes, ook omdat met de dremel
alle oude coating en roestpukkels er in een oogwenk af vliegen. Via Ali-Express
bestelden we een voorraad van 50 schuurmoppen en een extra batterij, zodat we
de komende tijd wel even vooruit kunnen. Tijdens het groot onderhoud bleek
echter dat één dremel niet genoeg is voor 5 man. Dus hebben we er inmiddels
drie.
Meestal is het Anne die op de kop met haar wang tegen de grond gedrukt de
ruimtes onder de vloer kaaldremelt. Rotklusjes, maar als het kale staal je dan
tegemoet blinkt toch erg bevredigend.
Slagschroevendraaier
Op een boot krijgt alles het behoorlijk zwaar te verduren:
lieren, dekbeslag, motoronderdelen… Vandaar dat het niet genoeg is om alles
handvast te zetten: wat los kan trillen zal altijd lostrillen, bij voorkeur op
het moment dat je met windkracht 8 nét de haven bereikt. Alles moet dus altijd
met apenkracht vastgetrokken worden. Daar hebben we gelukkig Jelle voor. Maar
als die vastgezette delen na een paar jaar varen weer los moeten, helpt daar
geen lieve Jelle aan. Omdat we de lieren en het luik op de vloer en ook wat
motoronderdelen persé los wilden hebben voor onderhoud, kochten we via internet
een slagschroevendraaier. Die lijkt op een gewone schroevendraaier met bitjes,
met het kleine verschil dat als je er met een hamer flink op mept, de bitjes
met veel kracht naar links draaien (of naar rechts, als je ‘m zo instelt).
Binnen een half uur hadden we alles los wat ongewenst vast zat, met alle bouten
intact. En dat voor nog geen 30 euro!
Tercoo roterende straler
We haalden ons een monsterklus op de hals door het motorruim
opnieuw in de verf te willen zetten. Daarvoor moeten de motor en de
brandstoftanks eruit, en eigenlijk ook alle kabels los. En dan moet het
schoonmaken nog beginnen… We vroegen een professioneel schoonmaakbedrijf hoe we
de oude lagen het best konden verwijderen. Zandstralen bleek de meest grondige
optie, maar zeker niet de goedkoopste: een prijskaartje van 4000 euro deed ons
besluiten toch maar verder te zoeken.
Dus struinden we het internet af en kochten voor een paar tientjes de onder
bootjesmensen befaamde tercoo-schijf. Toen we hem uitpakten waren we sceptisch:
een wat slappe rubberen schijf met pinnetjes, die niet eens konden bewegen. Hoe
dát het staal kaal moest halen was ons een raadsel. Maar in combinatie met
PaJans oude boormachine (en goede oog-, luchtweg- en gehoorbescherming) vliegt
de roest en de coating ons al gauw om de oren. Hetzelfde effect als onze
dremel, maar dan op grotere schaal!
Breekijzer
We hadden niet de intentie om in de boot veel te gaan verbouwen. Maar zoals dat gaat: er is een plekje onder de vloer waar je niet bij kunt, en dat plekje wordt met de nacht groter en roestiger in je hoofd. Dus besloten we een extra luik te laten maken voor in het schip, en het oude inspectieluik van de watertank opnieuw open te maken. Met de multitool kwamen we een heel eind om een en ander los te zagen, maar écht los kwam het pas met de combinatie breekijzer-apenkracht. We overwegen een breekijzer mee aan boord te nemen. Ook handig tegen piraten, denken we.
Glasschraper van 65 cent
Het onderwaterschip is als we het schip aan land hijsen een
interessante symbiose van waterwieren, zeepokken, teer, kopercoat en
antifouling. De vorige eigenaren hadden antifouling over de kopercoat gezet
omdat die niet goed werkte. Maar wij zijn eigenwijs, dus willen wij een nieuwe
laag kopercoat proberen aan te brengen. Daarvoor moet alleen wel de antifouling
er weer af…
Google vertelt ons dat dat het beste gaat met afbijt voor antifouling. Maar van
zo’n dosis chemicaliën worden we niet blij, dus gaan we op zoek naar een
mechanische oplossing. Het meest bekend is dan de gelplane vaccuumschraper. We
lenen een exemplaar van Jelle’s collega en gaan aan de slag. In combinatie met
de hogedrukspuit is het resultaat best aardig, totdat het mesje te bot is. We
bestellen voor veel te veel geld nieuwe mesjes, die vervolgens kwijt raken in
de post. Dus pluizen we de bouwmarkt door, op zoek naar iets dat door kan gaan
voor een alternatief. Ons oog valt op een glasschraper van 65 cent. Daar kun je
je geen buil aan vallen!
Het ding blijkt zijn werk prima te doen, zolang je hem maar goed vlak op de
huid van het schip houdt. En ook de teerkorsten die op ons vrijboord zitten
zijn -na behandeling met een doekje met thinner- makkelijk te verwijderen. Die
dure gelplane-mesjes gaan dus retour afzender!
